Το τελευταίο εξάμηνο οι έρευνες για τη διείσδυση του ίντερνετ έχουν πληθύνει. Το Παρατητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας, ένας θεσμός που έχει αποδείξει την χρησιμότητά του και την αναγκαιότητα της περαιτέρω χρηματοδότησής του, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία και άλλοι ιδιωτικοί φορείς παρουσιάζουν όλο και πιο συχνά αποτελέσματα ερευνών για τη διείσδυση του ίντερνετ. Τα αποτελέσματα όλων των ερευνών είναι αναμενόμενα και ίσως μονότονα. Ολες οι έρευνες μετρούν το αυτονόητο ή μάλλον τα δημοσιεύματα ασχολούνται με την μονοτονία της αύξησης της διείσδυσης της χρήσης του ίντερνετ. Βέβαια η μέτρηση της διείσδυσης είναι από τη μία πλευρά κυβερνητική υποχρέωση για να δείχνουμε στην Ευρωπαϊκή Ενωση ότι προοδεύουμε και οι πόροι του Γ ΚΠΣ δεν πάνε χαμένοι, από την άλλη πρέπει να γνωρίζουμε πως συμπεριφέρονται οι κοινωνικές και οικονομικές ομάδες μπροστά στις ψηφιακές προκλήσεις.

Οι κινήσεις που πρέπει να υλοποιηθούν και κυρίως να αποδώσουν, ώστε η χώρα να ξεφύγει από το τέλος της ευρωπαϊκής κατάταξης είναι πάρα πολλές. Δεν αρκεί μόνο το φθηνό φοιτητικό ίντερνετ, η γενναία επιδότηση της αγοράς υπολογιστών από αριστούχους φοιτητές ή η μαζική διανομή του μαθητικού υπολογιστή. Αυτά είναι μεν απαραίτητα μέτρα για να πολλαπλασιαστούν οι μόνιμοι πυρήνες της ζήτησης υπηρεσιών ίντερνετ, αλλά χρειάζονται όπως φαίνεται δέσμες μέτρων για να αποχαρακτηριστούμε από ουραγοί της Ευρώπης. Για να σχεδιαστούν αυτές πιστεύουμε ότι χρειάζεται μία άλλη δέσμη μελετών που θα μετράει τα ποσοτικά και ποιοτικά χαρακτηριστικά της «αντίστασης» στη διείσδυση του ίντερνετ, τα οποία πιστεύουμε ότι αν δεν εντοπιστούν η πολιτική που εφαρμόζεται σήμερα και μοιάζει πάρα πολύ με τη γνωστή κίνηση του Καποδίστρια με τις πατάτες, θα συναντήσει σημαντικά προβλήματα. (συνεχίζεται)

Γιάννης Χαλαβαζής