Οι συνάνθρωποί μας που χαρακτηρίζονται ως «ΑΜΕΑ» (Ατομα Με Ειδικές Ανάγκες) από το Ελληνικό Κράτος, εκτός από την καθημερινή τους ταλαιπωρία που πλησιάζει περισσότερο στα μαρτύρια του Ιώβ σε όλες τους τις κινήσεις που αφορούν την επικοινωνία, τις μετακινήσεις, τις συναλλαγές και κάθε τι που θα ήθελαν να διεκπεραιώσουν «σαν άνθρωποι» συναντούν κάθε λογής εμπόδια και περιορισμούς. Από την ίδια την κοινωνία μέχρι και την ίδια τη σύγχρονη και αλτρουϊστική Κοινωνία της Πληροφορίας. Αφορμή για τη σημερινή «κατάθεση» είναι ένα από τα πολλά μηνύματα συνανθρώπων μας που θέλησε να μάθει πως μπορεί να αξιοποιήσει το ομώνυμο Επιχειρησιακό Πρόγραμμα αλλά και σχετική μελέτη του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας.

Ο συνάνθρωπός μας, χαρακτηριστική και αντιπροσωπευτική περίπτωση από πολλές χιλιάδες που βρίσκονται γύρω μας (σύμφωνα με την Eurostat το 9% του ελληνικού πληθυσμού χαρακτηρίζεται ως ΑΜΕΑ), με συγκρατημένη αγανάκτηση μου περιέγραφε καθημερινές καταστάσεις, τις οποίες αργότερα και σε περιληπτική μορφή διάβασα στη μελέτη του Παρατηρητηρίου. Ο συνάνθρωπός μας μου ανάφερε σειρά Νόμων που έχουν ψηφιστεί και υποτίθεται ότι θα έλυναν μεγάλα προβλήματα που δημιουργούν ανυπέρβλητες δυσχέρειες στους ΣυνΑνθρώπους μας, με τους οποίους η Φύση δεν ήταν τόσο γενναιόδωρη, όπως σε εμάς. Οι «ΑΧΕΑ» (Ατομα Χωρίς Ειδικές Ανάγκες) έκαναν το καθήκον τους. Ψήφισαν τους Νόμους και πήγαν ήσυχοι στο σπίτι τους, αφήνοντας την εφαρμογή τους στον πατριωτισμό (όπως κάποτε και την τήρηση του Συντάγματος) και στην συμπόνια των υπολοίπων.

Και τo αποτέλεσμα είναι πασίδηλο και προφανές.

Στην Πληροφορική, για να μην ασχοληθούμε με χιλιάδες άλλες καθημερινές περιπτώσεις, το επίπεδο στην πρόσβαση των ΑΜΕΑ στην ψηφιακή πληροφόρηση είναι από ανεπαρκές έως ανύπαρκτο. Σύμφωνα με το Παρατηρητήριο για την Κοινωνία της Πληροφορίας από τις δώδεκα βασικές ηλεκτρονικές υπηρεσίες δημόσιου χαρακτήρα (υποβολή φορολογικής δήλωσης, πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, αξιοποίηση των ΚΕΠ κ.α) που αφορούν την πρόσβαση σε 70 (!) περίπου φορείς, μόλις οι οκτώ (! πάλι θαυμαστικό) είναι σύμφωνες και σε ικανοποιητικό επίπεδο με τους όρους προσβασιμότητας και αξιοποίησης από τα ΑΜΕΑ. Το ίδιο απογοητευτικό είναι το επίπεδο πρόσβασης και αξιοποίησης των ιστοσελίδων των Νομαρχιών (14%) και των δήμων (6%). Δεν θα θέσουμε σήμερα από εδώ ζητήματα παραλαβής, παράδοσης και πληρωμής αυτών των έργων (μάλλον από την «Κοινωνία της Πληροφορίας» Α.Ε.), γιατί αυτή η ώρα θα έρθει αργότερα για εξ ίσου και παραπάνω σοβαρά ζητήματα.

Το Παρατηρητήριο κατάγραψε ένα σημαντικό πρόβλημα το οποίο δεν γνωρίζουμε αν είναι ευθύνη αυτών που παράγγειλαν το έργο ή αυτών που το παρέλαβαν. Αναφέρει το Παρατηρητήριο ότι κανένα από τα δημόσια sites που εξετάστηκαν δεν διαθέτει λειτουργίες υποστήριξης και υποβοήθησης για τα ΑΜΕΑ, όπως π.χ σύστημα ανάγνωσης οθόνης ή μετατροπής κειμένου σε ομιλία. Και τα ερωτήματα που προκύπτουν αμέσως είναι αυτονόητα.

Ηταν υποχρεωτικά αυτά τα χαρακτηριστικά κατά την προκήρυξη των έργων; Αν ναι, μπήκαν στις προκηρύξεις; Αν δεν μπήκαν ποιος ευθύνεται, γιατί κάποιος ευθύνεται τουλάχιστον για αμέλεια. Αν μπήκαν οι απαιτήσεις και δεν τηρήθηκαν, κάποιοι πρέπει να ενδιαφερθούν για τηρηθούν. Αν παρέλαβαν τα έργα με ελλείψεις, να μας πουν γιατί τα παρέλαβαν.

Τα έργα αυτά επειδή θα διευκολύνουν όχι μόνο την καθημερινότητα συνανθρώπων μας που όχι μόνο ελπίζουν σε αυτά, όχι μόνο θα άλλαζαν σημαντικά τη ζωή τους, αλλά θα ήταν και οι καλύτεροι διαφημιστές της Πληροφορικής, είναι για εμάς στο ictplus.gr αντικείμενο έρευνας και θα επανέλθουμε σύντομα όχι μόνο με ευχολόγια όπως αυτό αλλά με συγκεκριμένα στοιχεία.

Και για να μην χαρακτηριστούμε μηδενιστές.

Μόνο τρεις δικτυακοί τόποι διαθέτουν χαρακτηριστικά που διευκολύνουν τους συνανθρώπους μας που δεν έχουν την εύνοια της Φύσης και της Αρτιμέλειας. Είναι του υπουργείου Μεταφορών, του ΟΣΕ και του «Αττικό Μετρό». Οσοι συνέβαλαν στην δημιουργία αυτών των δικτυακών τόπων αξίζουν ένα μεγάλο μπράβο.

Γιάννης Χαλαβαζής